Nýtt upphaf

Lag: D. Stráhed – K. Svenling
Texti: Lísa Dögg Helgadóttir

Camilia hvert
Lætur þú hugann reika.
Vertu mér hjá,
þú þarft ekk´að láta neinn annan sjá.

Að þú farir fram úr þér í myrkri.
Færist undan skuggunum.
Ég þrá´að sjá hvað þú sérð.

Camilia sama hvernig líf þitt fer.
Camilia standa mun ég ávalt með þér.
Camilia trúð´á það sem býr í mér.
Aldrei vil ég sleppa þér.

Camilia mín.
Fortíð þín enn þig eltir.
Treystu mig á, ég kominn er til að vera þér hjá.

Það er ekkert sem þú þarft að óttast.
Ég er hér, mun vera hér.
Skjól þú munt finna hjá mér.

Camilia sama hvernig líf þitt fer.
Camilia standa mun ég ávalt með þér.
Camilia trúð´á það sem býr í mér.
Aldrei vil ég sleppa þér.

Camilia sama hvað mun gerast hjá þér.
Camilia snerta mun það einnig við mér.
Camilia segð´að ávalt verðir þú hér.
Ég bið þig, ekki sleppa mér.

Camilia hvernig svo sem líf þitt fer.
Camilia hlut´af þinni sögu ég er.
Camilia trúð´á það sem býr í mér.
Alltaf vil ég vera hjá þér.

Camilia allt það sem í heiminum er.
Camilia öllu vil ég deila með þér.
Camilia hjartað mitt i höndum þér er.
Segðu að þú takir við mér.

Þegar ég horfi til baka
ég sé hvað gerðist hér,
það er af mörgu að taka,
samt sé ég mest eftir þér,

þá var drukkið og sungið af gleði,
ennþá bergmálar hávær hláturinn,
nú sit ég aleinn hér eftir,
í hringi heimurinn fer.

Nú held ég enn af stað,
mín bíður veröld ný
og vonarneistinn mig fangar,
ég svíf inn í draumaheim,
á himni eins og ský
ég ferðast út um allt,
og geri það sem mig langar,
þegar ég vil.

Það lifnar neisti í hjarta,
það loga geislablik,
enn á ég dagana bjarta
og nætur svartar sem bik

En mönnum auðvelt er áttum að týna,
ennþá bergmálar hávær hláturinn,
það eru fuglar á sveimi,
þeir kveikja eldana hér.

Nú held ég enn af stað,
mín bíður veröld ný
og vonaneistinn mig fangar,
ég svíf inn í draumaheim,
á himni eins og ský
ég ferðast út um allt,
og geri það sem mig langar,
þegar ég vil.

Allt sem að við gerðum var ótrúlegt,
við drukkum af gnægtanna brunn,
nætur okkar vörðu svo lengi,
allt var með öðrum blæ,
það var allt of seint sem við vöknuðum
vissum ei hvað hafði gerst … ÞÁ!

Nú held ég enn af stað,
mín bíður veröld ný
og vonarneistinn mig fangar,
ég svíf inn í draumaheim,
á himni eins og ský
ég ferðast út um allt,
og geri það sem mig langar,
ég svíf inn í draumaheim,
á himni eins og ský
ég ferðast út um allt,
og geri það sem mig langar,
þegar ég vil.

Ást eilíf ást.
Ást eilíf ást.

Ég vakna á björtum degi,
og horfi fram á veg.
Finn geisla sólarinnar,
lýsa upp hvert skref.

Hvern dag sem ég lifi,
þakklátur ég er.
Með stuðning, styrk og gleði,
þú gafst mér kærleiks þel.

Ást eilíf ást.
Ást eilíf ást.

Þegar degi hallar,
og ást þín snertir mig.
Ég þakka allar gjafir,
ég þakka fyrir mig.

Það er satt að ást og trú,
það er satt að ást sé þú.
Það er satt að gleðin ein,
smýgur inn í merg og bein.

Ást eilíf ást.
Ást eilíf ást.

Því stundum dvelur hugur,
í djúpum sorgardal.
Við megum ekki eyða
neinum stundum þar.
Með birtu og gleði að vopni,
við blásum á slíkt hjal.
Því sigur von og gleði
er það sem lífið gaf.

Ást eilíf ást.
Ást eilíf ást.

Ég get varla dregið andann
þetta líður ekki hjá
það er eitthvað sem mig angrar
og það gengur mikið á

kannski áhrif á mig hefur
staða himintunglanna
en minn hugur er á flugi
ég er orðinn örmagna

hvað get ég gert
ég verð að bæt´úr mínum hag
hvað get ég gert
ég verð að byrja í dag
hvað get ég gert
ef engin barátta er háð þá
hvað get ég gert
Það er eins og ég sé fangi
þó ég komist hvert sem er
sjálfur reisti ég þann múr
sem hamlar mér

hvað get ég gert
ég verð að bæt´úr mínum hag
hvað get ég gert
ég verð að byrja í dag
hvað hef ég gert
ef engin barátta er háð þá
hvað get ég gert
eða sagt

en sárast er ég sakna þín
ég glaður myndi gefa allt
fyrir tækifæri nýtt
og það sem mest er um vert

hvað get ég gert
jú ég get bætt úr mínum hag
hvað get ég gert
jú ég get byrjað í dag
ef ég get gert
eitthvað og baráttuna háð þá
verður það gert
í dag

hvað get ég gert
ég verð að bæt´úr mínum hag
hvað get ég gert
ég verð að byrja í dag
hvað get ég gert
ef engin barátta er háð þá
hvað get ég gert
í dag

Can you hear him whistling, a little tune
It’s about him trying to catch the moon
He’s waiting for his father, he’ll be coming home soon
He’s waiting for his mother this afternoon

He can’t hear what they say, he don’t know what they want
So he runs away ’cause he fears the gun
He waited in vain, it was something they’ve done
He don’t know what it is but he knows he’s alone

Some put their trust in the east,
Some put their trust in the west
Some their trust in the bomb,
Some put their trust in their mums
Some put their trust in a God,
Some put their money in a bank
Some put their faith in the stars,
Some put their trust in the guitar

Killing has no reason killing, has no soul
Killing has no rights killing, has no goal
You might think it’s easy, to cross into his mind
But his life is real now, like the picture in his eyes

Some put their trust in the east,
Some put their trust in the west
Some their trust in the bomb,
Some put their trust in their mums
Some put their trust in a God,
Some put their money in a bank
Some put their faith in the stars,
Some put there trust in the guitar

Can you hear him whistling, a little tune
It’s about him trying to catch the moon
He’s waiting for his father, he’ll be coming home soon
He’s waiting for his mother this afternoon

Some put their trust in the east,
Some put their trust in the west
Some put their trust in the bomb,
Some put their trust in their mums
Some put their trust in politicians,
Some put their trust in the bottle
Some put a gun to their heads,
Some put their trust in the dead
Some put their trust in a God,
Some put their money in a bank
Some put their faith in the stars,
Some put there trust in the guitar

Some put their trust in the east,
Some put their trust in the west
Some their trust in the bomb,
Some put their trust in their mums
Some put their trust in a God,
Some put their money in a bank
Some put their faith in the stars,
Some put there trust in their guitar

Can you hear him whistling, a little tune
It’s about him trying, to catch the moon

Í bílinn minn set allt sem þarf, kveð veturinn,
sem langur var og stríður,
það´r ekkert að, í sólinni ég ek af stað,
í buskann út, því frelsið bíður,
það er gott að gleyma sér þar
og lifa hratt, því tíminn líður.

því nú er sumarið komið á ný,
svon´er sumarið, sólskin og frí,
þér ljómar af, blár himinn og haf,
nú er sumar í hjartan´í mér,
vill eyða sumrinu öllu með þér.

Í fjallasal, við fjöruborð, í grænni laut,
ný vakna blóm í beði,
með ískalt öl og góðan mat, í vinahóp,
já, hér er ást og hér er gleði,
komdu með, svo margt færðu séð,
allt sem ég á ég legg að veði,

Því nú er sumarið komið á ný,
svon´er sumarið, sólskin og frí,
við slöppum af, blár himinn og haf,
nú er sumari í hjartan´í mér,
vill eyða sumrinu öllu með þér.

-sóló-

Já komdu með, svo margt færðu séð,
allt sem ég á ég legg að veði,

því nú er sumarið komið á ný,
svon´er sumarið, sólskin og frí,
þér ljómar af, blár himinn og haf,
nú er sumar í hjartan´í mér,
vill eyða sumrinu öllu með þér

Nú vel ég réttu orðin
og hlusta bið ég þig
von´að allt komist til skila
að ein þú skiljir mig
því ég lofa nú og sver
ég mun aldrei bregðast þér
ég vona að þú trúir
því sem ég segi hér

Það auðvelt er að tala
en gera síðan fátt
sem að fellur vel við hug minn
ég hef þá reynslu átt
en ég bið þig nú að treysta
á mig og góðan dug
því ég finn það innra með mér
allur efi er á bug

Svo viltu vera brosið bjarta
sem að lýsir mína braut
viltu vera hér við hlið mér
gegnum hverja lífsins þraut
og þá ég stend við stóru orðin
á þau verð ég ekki spar
þá koma góðir dagar
og við tvö, við verðum þar

Samt býst ég ekki við því
að alltaf skíni sól
öllum getur fatast flugið
það finnast engin skjól
en batnandi er manni
víst best að lifa hér
ég vona að þú trúir
að þú trúir loksins mér

Svo viltu vera brosið bjarta
sem að lýsir mína braut
viltu vera hér við hlið mér
gegnum hverja lífsins þraut
og þá ég stend við stóru orðin
á þau verð ég ekki spar
þá koma góðir dagar
og við tvö, við verðum þar

Nú vel ég réttu orðin
og hlusta bið ég þig
von´að allt komist til skila
að ein þú skiljir mig
því ég lofa nú og sver
ég mun aldrei bregðast þér
ég vona að þú trúir
því sem ég segi hér

Nú læðist birtan yfir fjöllin,
enn er liðin önnur nótt.
Það er eins og þú sért hér hjá mér,
mynd í huganum, mér er ekki rótt.

Eitt augnablik, lítið leiftur,
það var hending ein.
Gæfan gaf mér þig í stutta stund
meitlað nú ég hef,
minningun´í stein.

þú átt mitt hjarta,
ég eftirlæt það þér,
ennþá út því blæðir
eins og þínu, trúðu mér.
Já ég veit, svona lífið stundum er,
en þú átt mitt hjarta
sama hvenig fer

Ég heyri rödd sem kallar á mig,
ef ég lít er ekkert þar.
Út í tómið spyr ég þögnina
hvar ertu nú,
en fæ ekkert svar,

þú átt mitt hjarta,
ég eftirlæt það þér,
ennþá út því blæðir
eins og þínu, trúðu mér.
Já ég veit, svona lífið stundum er,
en þú átt mitt hjarta
sama hvernig fer

CHORUS

Þú átt mitt hjarta,
ég eftirlæt það þér,
ennþá út því blæðir
eins og þínu, trúðu mér.
Já ég veit, svona lífið stundum fer,
en þú átt mitt hjarta
það sem eftir er

…ég eftirlæt það þér,
ennþá út því blæðir
eins og þínu, trúðu mér,
já ég veit, svona lífið stundum fer,
en þú átt mitt hjarta
það sem eftir er.